نیکی اکستین، دبیر بخش سفر بلومبرگ
پیشنهاد من درباره سفر در دوران کرونا از مارس پارسال تا حالا ثابت مانده است: نروید. شنیدن این جمله از دهان مسئول صفحات سفر مجله بلومبرگ برای خیلی‌ها غافلگیرکننده بوده. به خصوص که صنعت توریسم جزو صنایعی بوده که بیشترین ضربه را از بسته‌شدن مرزها و فاصله‌گذاری اجتماعی خورده است. صنعت توریسم گردشگر می‌خواهد و ما تعطیلات می‌خواهیم. اما چرا می‌گویم هنوز نباید سفر رفت؟ چون اگر حالا کمی صبر نکنیم این صنعت در بلندمدت ضربه شدیدتری خواهد خورد.
در این میان این صنعت دست به اصلاحاتی در زمینه امنیت و راحتی سفر زده که قبلا امکان نداشت حتی به آنها فکر کند: از سطح‌های ضد میکروب و یکی در میان کردن صندلی‌های هواپیماها تا پاکسازی مداوم لابی هتل‌ها و ارتباط پیامکی مستخدمان و دربان‌ها با میهمانان. رستوران‌های فوق شیک ستاره‌دار که زمانی مملو از مشتری بود حالا سوئیت خصوصی در اختیار میهمانان می‌گذارند تا افراد یک ساعتی با غذای فوق گران خود تنها باشند.
اینها تلاش‌های ناامیدانه صنعتی است که برای بقا دارد دست و پا می‌زند. نکته اینجاست که بازیگران صنعت سفر و گردشگری پیش از کرونا بیش از آنکه به فکر سرویس بهتر و معقول‌تر به مشتری باشند، به فکر متفاوت‌تر کردن سرویس خود (و در نتیجه بالابردن قیمت‌ها) بودند.
مثال هتل‌های لوکس زنجیره‌ای پنینسولا می‌تواند در درک قضیه راهگشا باشد. تا همین چند ماه پیش انرژی شرکت روی برگزاری فعالیت‌های گران‌قیمت و اختصاصی مثل خوردن صبحانه چند کُرسه روی دیوار بزرگ چین بود. بدون تردید این جذابیت‌ها به عمق این برند اضافه می‌کرد. اما می‌دانید مسافران واقعا از چه چیزی لذت خواهند برد؟ انکه بتوانند در هر ساعتی از روز چک‌این و چک اوت کنند بدون اینکه پول اضافی بپردازند. پنینسولا بالاخره همین ماه پیش به این ویژگی تن داد.
یا مثلا هواپیمایی یونایتد که بالاخره در ماه نوامبر توالت‌های درجه یکش را به روی مسافران بخش اکونومی باز کرد.
اینها نشانه‌‌ای از یک روند مهم در دنیای گردشگری پس از کرونا به حساب می‌آیند. در سال ۲۰۲۱ ترفندهای ظاهری جلب توجه جواب نخواهد داد. در عوض مسافران انعطاف‌پذیری می‌خواهند: چیزی که در صنعت گردشگری اصلا دیده نمی‌شد. قبل از این باید ۲۰۰ دلار هزینه می‌کردید تا تاریخ پرواز ارزان‌تان را تغییر دهید. حالا شرکت‌های امریکن، دلتا، یونایتد و آلاسکا این هزینه بی‌معنی را تا اطلاع ثانوی برداشته‌اند.
باید پذیرفت که کرونا باعث نابودی سفرهای تجاری شده و افراد ملاقات‌های کاری مجازی را ترجیح می‌دهند. به همین خاطر بلیت‌های درجه یک سخت‌تر و سخت‌تر به فروش می‌رسند و این یعنی شرکت‌های هواپیمایی مجبورند برای سرپا ماندن همچنان دل مسافران معمولی را به دست آورند. پس انتظار نداشته باشید که اصلاحات اخیر به نفع مسافران معمولی ناگهان متوقف شود. در حال حاضر قبل از هر پرواز مانیتورهای پشت صندلی و همچنین دسته‌های صندلی‌ها ضدعفونی می‌شوند و به نظر من این روند فعلا ادامه خواهد یافت. رابین هیز، مدیرعامل هواپیمایی جت‌بلو پیش‌بینی کرده که سفرهای کاری حدود یک تا دو سال دیگر به وضع پیش از کرونا برخواهد گشت، این یعنی فعلا دوران خوش مسافران پروازهای اکونومی ادامه خواهد یافت.
نکته اینجاست که بعضی مناطق دنیا واقعا به درآمد صنعت توریسم نیاز دارند. شاید آب‌های ونیز بدون عبور کشتی‌های تفریحی تمیزتر و شفاف‌تر شده باشد، اما در جایی مثل کنیا بدون ورود دلارهای توریستی، امکان حفاظت از جنگل‌ها و حیواناتشان وجود ندارد.
و نهایتا، منتظر نباشید که واکسن یک‌شبه همه چیز را تغییر دهد. فرودگاه‌های بین‌المللی مسافران را در بدو ورود به کشورها چک خواهند کرد و این روند قرار است فعلا با ما بماند. به صف‌های طولانی در فرودگاه‌ها باید عادت کنید.
