فشار فزاینده از سوی ایالات متحده به سمت پکن، چین را مجبور کرده که فناوری خود رو بسازد، اما احتمالا سیستم‌های محلی چین مانع این کار می‌شوند. سی‌ان‌بی‌سی در گزارشی به رشد فناوری در چین پرداخته است و این احتمال را مطرح کرده که چین دره سیلیکون بعدی خواهد بود.
طی چهل سال گذشته، سیاست‌های مناسب تجارت در شهر شنزن در جنوب چین، این شهر رو به چیزی شبیه دره سیلیکون تبدیل کرده است. البته وجود غول‌های فناوری داخلی مانند تنسنت و هوآوی به این وضعیت کمک کرده است. در حال حاضر دیگر شهرهای چین این موفقیت شهر شنزن رو نداشته‌اند.
در همین حال، فوریت‌های ملی برای خودکفایی در فن آوری برای برنامه توسعه پنج‌ساله اعلام شده در ماه مارس مهم است. اهداف بلندپروازانه این برنامه تحقق و توسعه در هفت فناوری از جمله کالاهای نیمه‌هادی بوده است.
با بخشنامه دولت مرکزی، دولت‌های محلی در تلاشند تا به سهم خود عمل کنند. یک پرواز ۴.۵ ساعته از شمال شنزن نشان می‌دهد که شهر شیان بسیاری از عناصر مناسب برای نوآوری در فناوری را دارد: مراکز تحقیقاتی برای ساخت محصولات نیمه‌هادی، هوافضا و سایر صنایع پیشرفته، دانشگاه‌های محلی و سرمایه‌گذاری قابل‌توجه خارجی. هر دو تراشه ساز مهم سامسونگ و میکرون عملیات گسترده‌ای در شیان انجام داده‌اند. شیان سال گذشته سریع‌ترین شهر بزرگ چین بود.
لی مینگویان، شهردار شیان ماه گذشته اعلام کرد نوآوری فناوری از اولویت‌های او برای توسعه با کیفیت بالا تحت عنوان برنامه پنج‌ساله پکن است. او گفت: تا سال ۲۰۲۵، شیان قصد دارد به تولید پیشرفته بیش از یک تریلیون یوان (۱۵۳.۸۵ میلیارد دلار) برسد و بیش از ۱۰ هزار کسب‌وکار با فناوری پیشرفته را برای تولید ناخالص داخلی بیش از ۱.۴ تریلیون یوانی حمایت کند. این حدود ۴۰ درصد رشد تولید ناخالص داخلی شیان در سال ۲۰۲۰ است.
اما تحلیلگران معتقدند که دولت ظرفیت‌های شیان را خفه کرده است. بزرگ‌ترین تفاوت میان شنزن و شیان این است که مشاغل اصلی بیشتر بخش‌های شنزن را تشکیل داده‌اند، در حالی که شیان باید نقش دولت را کاهش دهد.
کو جیان، معاون مدیر اندیشکده انستیتو توسعه چین مستقر در شنزن می‌گوید: هر شهری باید مسیر خود را تعیین کند، اگر شیان می‌خواهد از مسیر شنزن پیروی کند، باید در بازار نقش بیشتری داشته باشد. به گفته او تکمیل نوآوری برای یک کشور به‌تنهایی دشوار است و با همکاری بین‌المللی کارآمدتر می‌شود.
مقایسه وضعیت شرکت‌ها در این دو شهر نشان می‌دهد که تسلط دولت در آنها متفاوت است. حدود یک‌سوم از واحدهای تجاری مستقر در شیان به طور خصوصی اداره می‌شود، در مقابل حدود دو سوم از بیش از ۳۰۰ واحد تجاری در شنزن برای بخش خصوصی است.
به عنوان یک پایتخت باستانی چین، شیان همچنان با محدودیت‌های فیزیکی در گسترش شهر به دلیل ساختارهای تاریخی روبه‌روست.
از همین رو برخی تحلیلگران انتظار دارند منطقه شهری چنگدو-چونگ‌کینگ در جنوب غربی چین شانس بیشتری برای تبدیل‌شدن به یک مرکز نوآوری در حوزه تکنولوژی را داشته باشد. شنزن اما از درجه بالایی از آزادی سیاست برخوردار است که هیچ جای دیگر چین چنین امکانی رو ندارد.
منبع:وبسایت اتاق بازرگانی،صنایع،معادن و کشاورزی تهران
